تقدیم به دوست:

هزار جهد بکردم که یار من باشی                                     مراد بخش دل بیقرار من باشی

چراغ دیده ی شب زنده دارمن گردی                                 انیس خاطر امید وار من باشی

چو خسروان ملاحت به بندگان نازند                                  تو در میانه خداوندگار من باشی

از آن عقیق که خونین دلم ز عشوه ی او                   اگر کنم گله ای غمگسار من باشی

در آن چمن که بتان دست عاشقان گیرند                             گرت زدست برآید نگار من باشی

شبی به کلبه ی احزان عاشقان آیی                                   دمی انیس سوگوار من باشی

شود غزاله ی خورشید صید لاغر من                                گر آهویی چو یکدم شکار من باشی

سه بوسه کز دو لبت کرده ای وظیفه ی من                        اگر ادا نکنی قرض دار من باشی

من این مراد ببینم بخودکه نیمه شبی                                بجای اشک روان کنار من باشی

من ار چه حافظ شهرم جوی نمی ارزد                      مگر تو از کرم خویش یار من باشی